تــرقـــه (نوستالژی)
بیشتر پسر بچه های دهه پنجاه و شصت و حتی هفتاد این ترقه را ساختن و باهاش بازی میکردن. ابتدا یک سیم از رینگ موتور سیکلت را برداشته و مقداری منحنیش میکردن و یک سیم یا کش قوی را به انتهای سیم موتور میبستن و به سر دیگش یه میخ وصل میکردن بعد سوراخ خالی نوک سیم رینگ موتور را از گوگرد های نوک چوب کبریت پر میکردن و نوک میخ را داخل سوراخ و روی گوگرد ها قرار داده و با گرفتن انتهای سیم رینگ انتهای میخ را به روی یه سطح صاف یا سیمانی و یا روی سنگ محکم ضربه میزدن تا ترقه عمل میکرد. دلیل بستن میخ با نخ قوی یا … این بود که میخ در سوراخ محکم قرار بگیره و خود به خود بیرون نیفته و همچنین بعد ضربه زدن به اطراف پرتاب نشود . نمونه کلیپ این نوستالژی را در پایین می توانید دانلود و مشاهده فرمایید. (این فقط یک نوستالژی و زنده کردن خاطرات بچه های دهه های قبل بود لطفا شما امتحان نکنید خطرداره)
اجرای نوستالژی : محسن آهنی
۱۵ دیدگاه در “تــرقـــه (نوستالژی)”
سیم رینگ موتور از کجا😐😐😐
اوه چقد سخت درست میکردن.
ما خو یه کم گوگرد میرختم تو سولاخای آسفالت یه میخ هم میگذشتم رویو میرفتم از دور سنگ پرت میکردم، و همی راحتی😊
#گویش_سلطنتی
پس چرا من اصلا درست نکردم😕😕
چون این نوستالژی دهه هشتادیا نیست.
حتی برا دهه هفتادیا هم بعید میدونم باشه🤔
😒😞😒😞😒😞😒😩
شرمنده
ولی روستای ما دهه شصت آسفالتی وجود نداشته
زمین سفت هم ندشتن؟😐
تو زمین سفت که نمیشده
بگو راه آسو یاد ندشتن، خلاص🤣🤣🤣
راه آسونو ای بود که گوگردار تلگ زرورق نازک که معمولا از آدامس موزی یا پاکت سیگار بود میپیچونده بعد روی یه سنگ صاف و تخت میگزشته و خد یه سنگ صاف دگه وه رویو میکتیده.
😆😆😆😆
عجب شما که اون روشو امتحان نکردین شاید میشد😂😂
جالب بود.
درست کردن این ترقه در پایین ده که بشدت ممنوع بود دلیلش این بود که می گفتن با یکی از همین ترقه ها انگشت یه برکی پریده.
زشته ترقه بازی نکنید 😁😁😁